napis Brahmi

Historia i współczesność fontów bezszeryfowych

Chociaż czcionki bezszeryfowe są często kojarzone z nowoczesnym wzornictwem, w rzeczywistości istnieją od wieków. Archeolodzy odkryli przykłady starożytnych napisów bezszeryfowych w inskrypcjach z Grecji, Rzymu i innych starożytnych cywilizacji.

Starożytne napisy bezszeryfowe

Jednym z najwcześniejszych przykładów starożytnej inskrypcji bezszeryfowej jest alfabet grecki, który został opracowany po raz pierwszy w VIII wieku pne. Alfabet grecki składa się wyłącznie z wielkich liter, bez szeryfów i innych elementów dekoracyjnych. Ta prostota i przejrzystość sprawiły, że alfabet grecki doskonale nadawał się do napisów na kamieniu i innych twardych powierzchniach.

Etruski napis Dioskouroi jako „synowie Zeusa” na dnie kyliksa (ok. 515–510 pne)
© Marie-Lan Nguyen / Wikimedia Commons
Alfabet rzymski, który wyewoluował z alfabetu greckiego i etruskiego, zawiera również litery bezszeryfowe. Najwcześniejsze inskrypcje rzymskie pochodzą z VI wieku pne i te wczesne inskrypcje składały się wyłącznie z wielkich liter. Wraz z ewolucją alfabetu rzymskiego wprowadzono małe litery z szeryfami, ale wielkie litery pozostały bezszeryfowe.

Oprócz alfabetu greckiego i rzymskiego istnieją inne przykłady starożytnych czcionek bezszeryfowych z całego świata. Na przykład pismo Brahmi, używane w starożytnych Indiach, składało się z prostych, pozbawionych ozdób liter bez szeryfów. Podobnie pismo Rongorongo z Wyspy Wielkanocnej zawierało litery bezszeryfowe wyryte na drewnianych tabliczkach.

Inscription in Brahmi on the pillar of Sarnath

Pomimo swojego starożytnego pochodzenia, te bezszeryfowe czcionki były szeroko stosowane w materiałach drukowanych dopiero znacznie później. Dopiero w XVIII wieku czcionki bezszeryfowe zaczęły zyskiwać na popularności, a dopiero w XIX wieku stały się podstawą nowoczesnego wzornictwa.

Współczesność

Czcionki bezszeryfowe stają się coraz bardziej popularne w nowoczesnym designie, dzięki ich czystej, czytelnej i nowoczesnej estetyce. Są szeroko stosowane w interfejsach cyfrowych, oznakowaniu, reklamie i brandingu.

Jedną z głównych zalet czcionek bezszeryfowych jest to, że są one łatwiejsze do odczytania na ekranach iw małych rozmiarach. Dzieje się tak, ponieważ brakuje im małych linii (szeryfów) na końcu pociągnięć, które mogą stać się rozmyte lub zniekształcone na ekranach o niskiej rozdzielczości lub przy małych rozmiarach.

Przykład darmowego fontu bezszeryfowego.

Kolejną zaletą czcionek bezszeryfowych jest to, że przekazują poczucie nowoczesności, prostoty i minimalizmu. Są często używane w projektach, które mają na celu przekazanie współczesnego lub przyszłościowego wizerunku, takich jak startupy technologiczne, marki modowe lub blogi lifestylowe.

Niektóre popularne przykłady czcionek bezszeryfowych to Helvetica, Arial, Futura i Roboto. Dostępnych jest jednak wiele innych czcionek bezszeryfowych, których można użyć do stworzenia unikalnej i charakterystycznej tożsamości marki.

Ogólnie rzecz biorąc, czcionki bezszeryfowe odgrywają kluczową rolę we współczesnym projektowaniu, zapewniając wszechstronną i czytelną opcję typograficzną, która może przekazywać szeroki zakres skojarzeń wizualnych i emocjonalnych.

Czcionki bezszeryfowe są popularnym wyborem wśród projektantów i typografów dzięki ich czystym, prostym liniom i czytelności w małych rozmiarach. Rozwój nowoczesnych czcionek bezszeryfowych rozpoczął się pod koniec XIX wieku, kiedy projektanci starali się stworzyć bardziej nowoczesny i opływowy wygląd materiałów drukowanych.

Fonty bezszeryfowe we współczennej typografii

Jedna z najwcześniejszych i najbardziej wpływowych czcionek bezszeryfowych została stworzona przez niemieckiego typografa i projektanta Wilhelma Pischnera w 1929 roku. Jego krój pisma, zwany „Futura”, charakteryzował się geometrycznymi kształtami i czystymi liniami, co nadawało mu futurystyczny, nowoczesny charakter. Patrzeć. Futura została powszechnie przyjęta i od tego czasu stała się klasykiem współczesnej typografii.

Inną ważną postacią w rozwoju nowoczesnych czcionek bezszeryfowych był szwajcarski projektant Max Miedinger, który stworzył powszechnie używaną czcionkę „Helvetica” w 1957 roku. Helvetica jest znana ze swojego czystego, nowoczesnego wyglądu i stała się jedną z najpopularniejszych czcionek w na całym świecie, używane we wszystkim, od logo, przez oznakowanie, po materiały drukowane.

Zapraszam na stronę: www.chisel.pl

Fot. tytułowy:

Ms Sarah Welch, CC0, via Wikimedia Commons

Opublikowano

w

,

przez

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *